Pierwotni z nich około 600 p.n.e. zasiedlali dorzecze dolnej Wołgi Pierwszy raz wspomniał o nich Herod. Kilka wieków przed naszą erą zaczęli mieszać się z ludnością wschodnią, co wykształciło nowe związki plemienne. Ci z nich, którzy koczowniczy tryb życia, nie zakładali stałych osad, żyli na wozach mieszkalnych pasąc zwierzęta takie jak krowy. Osiadli Sarmaci żyli w strefie lasostepu. Od dzieciństwa ćwiczyli się w wojennym rzemiośle, co sprawiało iż wyróżniali się w tym elemencie wśród innych plemion. Żyli oni w społeczeństwie kastowym, ważną rolę odgrywały w nim kobiety.
Ich miejscem zamieszkania były Mołdawia, Ukraina, Polska, można było ich spotkać nad wybrzeżem Morza Czarnego, Jeziora Aralskiego. Ślady kończą się na Ałtaju i południowej Syberii. Po przegranych wojnach z Rzymem część Sarmatów, z niektórych plemion, została wcielona do armii rzymskiej i rozproszyła się po ziemiach cesarstwa (np. Jazygowie trafili do Brytanii, a Alanowie wraz z ludami germańskimi dotarli do Galii i Hiszpanii). W XIII wieku spotykamy Jazygów, którzy walczą z Mongołami nad Wołgą. Przegrali, co było skutkiem ich migrowali m.in. na Węgry. Obecnie w Europie występują oni w dużych skupieniach na terenie Polski, Ukrainy czy Węgier.
Szalony Historyk
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz